معنی dwingen
- dwingen
- وادار کردن، زور، اجبار کردن، مجبور کردن
واژههای مرتبط با dwingen
zwingen
- zwingen
- اِجبار کَردَن، زور، مَجبور کَردَن، وادار کَردَن
dwingend
- dwingend
- زورآوَر، قانِع کُنَندِه، بِه طُورِ قَهری، آمِرانِه
klingen
- klingen
- صِدا دادَن، صِدا
bringen
- bringen
- آوَردَن
dringend
- dringend
- بِه طُورِ ضَروری، فُوری، بِه طُورِ فُوری، تَاکید شُدِه
drängen
- drängen
- فِشار آوَردَن، اِصرار
zwijgen
- zwijgen
- سُکوت کَردَن، سُکوت کُن
zwingend
- zwingend
- آمِرانِه، اِجباری، زورآوَر
afdwingen
- afdwingen
- اِجرایِ قانون کَردَن، اِجرا کُنَند