معنی هوگر
- هوگر(پسرانه)
- انس گرفتن، عادت کردن (نگارش کردی: هگر)
واژههای مرتبط با هوگر
هوبر
- هوبر
- دربردارنده نیکی، نام میرآخور داریوش پادشاه هخامنشی
هوار
- هوار
- قشلاق، خیمهسلطان در قشلاق (نگارش کردی: ههوار)
هلگر
- هلگر
- ، بردارنده، حامل، بلند نگهدارنده (نگارش کردی: ههگر)
خوگر
- خوگر
- عادت گرفته، خو گیر
هودر
- هودر
- هر چیز زشت و زبون، زشت رو و بدخو
هوار
- هوار
- آنچه از سقف یا دیوار خانه فروریزد، آوار،
صدای فروریختن سقف یا بنا، داد و فریاد، جار و جنجال
هوار کشیدن: داد کشیدن، جار و جنجال کردن
هوار زدن: داد کشیدن، جار و جنجال کردن، هوار کشیدن
هیگر
- هیگر
- اسب کمیت، اسب کهر، اسب سرخ مایل به سیاهی
همگر
- همگر
- به هم آورنده، پیوند دهنده، بافنده، رفوگر
خوگر
- خوگر
- ویژگی انسان یا حیوانی که با کسی انس و الفت گرفته است، مانوس،
برای مِثال دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود / نازپرورد وصال است مجو آزارش (حافظ - ۵۶۰)
