حالت درازنفس. درازنفس بودن. رجوع به درازنفس شود، کنایه از پرگویی یعنی کلام را طویل کردن و بسیار گفتن. (غیاث). زیاده گویی. (آنندراج). روده درازی. پرچانگی. وراجی: درازنفسی از حد گذشت می کوشم در اختتام دعا و در اختصار بیان. سنجر کاشی (آنندراج). - درازنفسی کردن، پرچانگی کردن. پرگویی کردن. وراجی کردن. زنخ زدن: هَرف، فزونی و درازنفسی کردن در مدح و ثنا. (از منتهی الارب)
