میکال، نام فرشتۀ روزی، (از منتهی الارب، مادۀ م ک ل)، فرشته ای که روزی مخلوق را می رساند و به فارسی بشتر و تشتر نیز گویند، (ناظم الاطباء)، فرشتۀ روزی، (دهار)، میکائین، (منتهی الارب)، فرشتۀ روزیها، نام یکی از چهار ملک مقرب، (یادداشت مؤلف)، فرشتۀ روزیها، (السامی فی الاسامی)، رئیس الملائکه، یهودا، پیشوای عساکر فرشتگان، (قاموس کتاب مقدس) : توهم هست عزرائیل و فضلت هست میکائیل چو اسرافیل شد منطق خرد جبریل با طیران، ناصرخسرو، چون سرافیل قناعت تا ابد جاندار تست گو مکن دیوان میکائیل روزی را ضمان، خاقانی، میکائیلت نشانده بر پر آورده به خواجه تاش دیگر، نظامی، وقتی چنین بود که با جبرئیل و میکائیل نپرداختی، (گلستان)
منسوب به میکائیل، - موزۀ میکائیلی، نوعی موزه منسوب به میکائیل: یک ساعت بود، حسنک پیدا آمد بی بندجبه ای داشت حبری رنگ با سیاه می زد، خلق گونه و دراعه و ردائی سخت پاکیزه و دستاری نشابوری مالیده و موزه ای میکائیلی نو در پای ... (تاریخ بیهقی چ مشهد ص 229)
پالئولوگوس، امپراتور روم شرقی (658 - 681 هجری قمری) که به خواهش هلاکوخان دخترخود مریم را برای ازدواج با وی به ایران فرستاد ولی پیش از رسیدن وی به ایران هلاکو درگذشت و پسرش آن دختر را به همسری برگزید و همین امر باعث دوستی میخائیل با خان مغول گردید، (از تاریخ مغول ص 202 و 203)
