مقیما مقیما از شاعران قرن یازدهم هجری است که در طهران اقامت داشت و در همانجا درگذشت. از اوست: بی جام باده عیش گلستان تمام نیست دستی که بی پیاله بود شاخ بی گل است. و رجوع به تذکرۀ نصرآبادی ص 252 و فرهنگ سخنوران شود لغت نامه دهخدا
مقیمی مقیمی مقیم بودن. اقامت: بر درگه جبار ترا باد مقیمی زیرا به از آن در، به جهان هیچ دری نیست. سنائی (دیوان چ مصفا ص 62). ، دلالی. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
