معنی ماه جبین
- ماه جبین(دخترانه)
- ماه (فارسی) + جبین (عربی)، مه جبین
واژههای مرتبط با ماه جبین
ماه جبین
- ماه جبین
- ماه پیشانی کسی که پیشانیش مانند ماه (قمر) درخشان باشد معشوق زیبا روی: خورشید نماینده بتی ماه جبینی کافور بنا گوش مهی مشک عذاری. (سنائی. چا. مصف. 324)
ماه جبین
- ماه جبین
- کسی که پیشانی وی مانند ماه درخشان و تابان باشد. (ناظم الاطباء) :
چون فلک هرکه برد سجدۀ خاک در تو
شود از خاصیت خاک درت ماه جبین.
سلمان ساوجی.
، ازاسمای محبوب است. (آنندراج). معشوق زیباروی:
خورشید نماینده بتی، ماه جبینی
کافوربناگوش مهی، مشک عذاری.
سنائی
مه جبین
- مه جبین
- زیبارو، دارای پیشانی سفید و زیبا، آنکه پیشانی اش مانند ماه درخشان است، مه (فارسی) + جبین (عربی)
مه جبین
- مه جبین
- آنکه پیشانیش مانند ماه تابان باشد، کنایه از زیبارو
مه جبین
- مه جبین
- کسی که پیشانیش مانند ماه (قمر) درخشان باشد معشوق زیبا روی: خورشید نماینده بتی ماه جبینی کافور بنا گوش مهی مشک عذاری. (سنائی. چا. مصف. 324) ماه پیشانی
مه جبین
- مه جبین
- آنکه پیشانی وی مانند ماه تابان باشد. (ناظم الاطباء). آنکه پیشانی سپید و درخشان و دلکش دارد. ماه جبین. (یادداشت مؤلف) :
دانم که مه جبینی ای آسمان شکن
اما ندانم آنکه چه لشکر شکسته ای.
خاقانی.
شراب لعل کش و روی مه جبینان بین
خلاف مذهب آنان جمال اینان بین.
حافظ
مه جبین
- مه جبین
- پری رخسار، پریرو، خوبرو، زهره جبین، مه رخسار، مه لقا، مهوش
متضاد: بدمنظر
ماه جهان
- ماه جهان
- زیبای جهان، ماه دنیا، زیبای جهان
لاله جبین
- لاله جبین
- خوب رو، آنکه چهرۀ زیبا دارد، زیبا، خوشگل، نیکوروی، خوش صورت
