معنی فرخ زند
- فرخ زند(پسرانه)
- مرکب از فرخ (مبارک) + زند، نام پسر علیمردان خان زند
واژههای مرتبط با فرخ زند
فرخ زند
- فرخ زند
- محمدحسن خان، مشهور به خانلارخان. به نوشتۀ مؤلف مجمعالفصحاء پسر علی مرادخان زند و نوۀ محمدحسن خان قاجار جد اعلای قاجاریه است. وی مقرب دربار فتحعلی شاه قاجار بود، و در سال 1237هَ. ق. در کرمان به قتل رسید. این اشعار از اوست:
ملک سرشت و کواکب سپاه و مه رخسار
جهان پناه و فلک بارگاه و مهرسپهر
ولی نواز و مخالف گداز و روشن رای
فرشته طینت و آدم نژاد و پاک گهر.
مثنوی جمشید و خورشید را هم صاحب الذریعه به او نسبت داده است. (از ریحانه الادب ج 3). و رجوع به الذریعه ج 5ص 133 شود
فرخ زاد
- فرخ زاد
- خوش طالع
فرخ زاد
- فرخ زاد
- آنکه با طالع خجسته و فرخ به دنیا آمده، کنایه از خوش طالع، خوشبخت
فرخ وند
- فرخ وند
- تیره ای از طایفۀ ممزائی بختیاری. (از جغرافیای سیاسی مسعود کیهان ص 75)
فرخ شاد
- فرخ شاد
- مرکب از فرخ (مبارک) + شاد، نام یکی از درباریان در زمان ساسانیان
فرخ زات
- فرخ زات
- صورت دیگری از فرخزاد، نام پدر آذرفرنبغ مؤلف دینکرت
فرخ داد
- فرخ داد
- مبارک آفریده شده، مرکب از فرخ (مبارک) + داد (عدالت)
چرخ زدن
- چرخ زدن
- دور خود گردیدن چرخیدن
چرخ زدن
- چرخ زدن
- چرخیدن، گشتن، گردش، بر گِرد خود یا چیزی گشتن
