ابن عبدالله بن محمد البکری الصدیقی، مکنی به ابوالنجیب و معروف به سهروردی. رجوع به ابوالنجیب سهروردی و به الاعلام زرکلی شود ابن طاهر بن محمد بن عبدالله البغدادی التمیمی الاسفراینی، مکنی به ابومنصور. رجوع به ابومنصور بغدادی و به الاعلام زرکلی شود
ابن حاج عبدالرجب بن المخلص العبادی. وی مردی فاضل، عالم، متکلم و فقیه بود و شعر میگفت. از تألیفات اوست: عقاید الدینیه علی البراهین العقلیه المستمسکات القطعیه الیقینیه. ریاض الجنان و حدائق الغفران. نیلوفریه (که ناقص است). فرائد الصافیه علی الفوائد الوافیه. (حاشیه بر شرح جامی). رفع الغوایه (شرح الهدایه) وجز آن، و او را دیوان شعری است. (از روضات ص 360) ابن عبدالله بن الحسین الحلبی، مکنی به ابوالفرج شاعر مجید بود. او راست: شرح بر دیوان المتنبی. وی به سال 551 هجری قمری درگذشت. (از الاعلام زرکلی)
ابن فضل معروف به ابن العجمی. وی از وزراء فاطمیان مصر و ملقب به خلیل امیرالمؤمنین بود. چند بار وزارت یافت سرانجام به دست تاج الملوک به سال 465 هجری قمری به قاهره کشته شد. (از الاعلام زرکلی)
ابن عمرالحموی. وی فاضل و از مردم حماه است. در طرابلس شام سکونت گزید و به سال 1016 هجری قمری به ادلب درگذشت. او راست: الرساله الهادیه الی اعتقاد الفرقه الناحیه. منظومه فی العقایده. تفسیر سوره الاخلاص و او راست نظمی. وی شاعر هجاگوی بود. (از الاعلام زرکلی)
ابن قصی بن کلاب بن قره از قریش جد جاهلی است. وی از طرف پدر پرده دار کعبه بود و پسران او نیز این منصب را داشتند سپس بنی عبدمناف بن قصی بن کلاب درصدد اشغال آن منصب برآمدند و سرانجام سقایت و رفادت مکه به بنی عبدمناف واگذار و پرده داری به بنی عبدالدار رسید. (از الاعلام زرکلی) (از صبح الاعشی ج 1 ص 356)