معنی عبدالرحیم
- عبدالرحیم(پسرانه)
- بنده پروردگار رحیم و مهربان
واژههای مرتبط با عبدالرحیم
عبدالرحیم
- عبدالرحیم
- دهی است از دهستان شراء پایین بخش وفس شهرستان اراک واقع در 30هزار گزی جنوب باختر کمیجان و هشت هزار گزی راه عمومی. ناحیه ای است کوهستانی. سردسیر. 1165 تن سکنه دارد. آب آن از قنات و چشمه تأمین میشود. محصولاتش غلات و انگور است. اهالی به کشاورزی اشتغال دارند. راه مالرو دارد و در فصل خشکی از طریق کارخانه اتومبیل میتوان برد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
عبدالرحیم
- عبدالرحیم
- ابن حسن بن علی الاسنوی الشافعی ملقب به جمال الدین. در اسنا متولد شد. وی فقیه، اصولی و عالم به عربیت بود. سپس به سال 721 هجری قمری به قاهره آمدو ریاست شافعیان و ولایت حسبه وکالت بیت المال یافت. از تألیفات او است: المبهمات علی الروضه. الهدایه الی اوهام الکفایه. الاشباه و النظائر. جواهر البحرین. طراز المحافل. مطالع الدقائق. الکواکب الدریه. نهایه السؤل فی شرح مناهج الاصول. وی به سال 704 هجری قمری به اسنا متولد شد و به سال 772 هجری قمری درگذشت. (از الاعلام زرکلی). و رجوع به روضات الجنات ص 439 شود
ابن ابوالقاسم قشیری، مکنی به ابونصر. رجوع به ابونصر عبدالرحیم بن ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن القشیری در این لغتنامه و الاعلام زرکلی شود
ابن محمد بن اسماعیل ابن نباته الفارقی، مکنی به ابویحیی. رجوع به ابن نباته عبدالرحیم بن محمد در این لغتنامه و الاعلام زرکلی شود
عبدالکریم
- عبدالکریم
- بنده پروردگار بخشنده
عبدالعظیم
- عبدالعظیم
- بنده پروردگار بزرگ، نام یکی از بزرگان و نوادگان امام حسن (ع) در قرن دوم که آرامگاه وی در شهر ری است
عبدالرفیع
- عبدالرفیع
- بنده پروردگار بلندمرتبه
عبدالرشید
- عبدالرشید
- بنده پروردگار هدایت کننده، نام پسر محمد غزنوی
عبدالرحمن
- عبدالرحمن
- بنده پروردگار بخشاینده، نام نویسنده و شاعر نامدار قرن نهم، عبدالرحمن جامی
عبدالحلیم
- عبدالحلیم
- بنده پروردگار که حلیم و بردبار است
عبدالکریم
- عبدالکریم
- ابن احمد بن موسی بن طاوس العلوی الحسنی معروف به ابن طاوس. رجوع به ابن طاوس غیاث الدین ابوالمظفر در این لغت نامه و الاعلام زرکلی و نامۀ دانشوران ج 1 ص 111 شود
ابن محمد بن منصور التمیمی سمعانی مروزی، مکنی به ابوسعد. رجوع به ابوسعد عبدالکریم و نیز به الاعلام زرکلی شود