معنی صفاعلی
- صفاعلی(پسرانه)
- آنکه خلوص و پاکی ای چون علی (ع دارد، لقب ظهیرالدوله مؤسس، انجمن اخوت در دوره ناصرالدین شاه
واژههای مرتبط با صفاعلی
صفیعلی
- صفیعلی
- برگزیده علی (ع)
تفاعلی
- تفاعلی
- تَعَامُل پَذیر، تَعَامُلی
فاعلی
- فاعلی
- کناکی پویندگی منسوب به فاعل. یا حالت فاعلی. آنست که اسم فاعل واقع شود فاعلیت
فاعلی
- فاعلی
- منسوب به فاعل. رجوع به فاعل شود.
- حالت فاعلی (اسنادی) ، آن است که اسم فاعل یا مسندالیه واقع شود. (از دستور زبان فارسی پنج استاد چ دانشگاه ج 1 ص 35). این حالت را فاعلیت هم گفته اند.
- صفت فاعلی. رجوع به صفت شود.
- علت فاعلی، علت فاعله. رجوع به فاعله شود
افاعیل
- افاعیل
- جمع افعال، پویه ها جمع افعال جمع الجمع. فعل فعلها کنشها کردارها. یا افاعیل عروضی. ارکان عروضی
صفائحی
- صفائحی
- رویه رویه ای تخته تخته منسوب به صفایح، طلق یا چیز دیگر که ورقه ورقه باشد: زرنیخ صفایحی عنبر صفایحی
صفایحی
- صفایحی
- منسوب به صفایح، طلق یا چیز دیگر که ورقه ورقه باشد: زرنیخ صفایحی عنبر صفایحی
افاعیل
- افاعیل
- در علم عروض ارکان و اجزای اوزان شعر (فعولن، مفاعیلن، مستفعلن و فاعلاتن) که بقیۀ اجزا از این ها گرفته می شود، فعل
فاعلیت
- فاعلیت
- فاعل بودن، حالت فاعلی، انجام دادن عمل جنسی نامشروع با دیگری
