معنی صباح
- صباح(پسرانه)
- بامداد، صب ح، روز، نام دعائی منسوب به علی (ع)
واژههای مرتبط با صباح
صباح
- صباح
- بامداد
صباح
- صباح
- بامداد، اول روز، صبح زود، سپیده دم، پگاه، صُبح، غادیه، بامدادان، بامگاه، غَدو، صَدیع، علی الصَباح، غَدات، باکِر، صُبح بام، صُبحدَم، صُبحگاه، بام
صباح و مسا: صبح و عصر، بامداد و شبانگاه
صباح
- صباح
- صَبیح ها، زیبارویان، سفید چهرگان، جمعِ واژۀ صَبیح
صباح
- صباح
- بامداد، سپیده دم، روز، و مسا صبح و شب، چند روز، هر چند، هر چند وقت یک بار
صباح
- صباح
- ابن مثنی. وی از کتاب عمر بن عبدالعزیز اموی است. جهشیاری از عبداﷲ بن صالح کاتب آرد که نامه ای از عمر بن عبدالعزیز به عیاض بن عبداﷲ دیدم که پایان آن چنین بود: (و کتب الصباح بن المثنی یوم الخمیس لاربع خلون من ذی الحجه سنه تسع و تسعین) . (الوزراء و الکتاب ص 33 و 34)
صباح
- صباح
- جَمعِ واژۀ صبیح، زیباروی: کاسات از دست سقاه صباح، صباح به عشا و رواح به غداه پیوستند. (جهانگشای جوینی)
صباح
- صباح
- مرد خوب و صاحب جمال. (منتهی الارب)
صباح
- صباح
- آبی است از جبال نملی مر بنی قریط را. (معجم البلدان)
صباح
- صباح
- نام بطنی چند است از قبایل عرب و بطنی است از بنی ضبه. (الانساب سمعانی)