معنی رفیعه
- رفیعه(دخترانه)
- مؤنث رفیع، مرتفع، بلند، ارزشمند، عالی
واژههای مرتبط با رفیعه
رفیعه
- رفیعه
- دادخواست (عرض حال)، بلند بلند رفیع، بلند پایه بلند قدر، شریف. مونث رفیع
رفیعه
- رفیعه
- بلند و عالی و برین. (ناظم الاطباء). رفیعه. مؤنث رفیع. (فرهنگ فارسی معین). بلند. (یادداشت مؤلف).
- جبال رفیعه، کوههای بلند. (ناظم الاطباء)
رفیعه
- رفیعه
- نوعی نخل در افریقا و آمریکا که الیاف آن سخت محکم است. (یادداشت مؤلف)
ربیعه
- ربیعه
- مرغزار، نام خواهر صلاح الدین ایوبی
شفیعه
- شفیعه
- مؤنث شفیع، شفاعت کننده
ربیعه
- ربیعه
- سنگ زور آزمای
رصیعه
- رصیعه
- دانه کوفته، گره لگام، زرفین (حلقه) : در شمشیر یا در زین
رفیده
- رفیده
- بالش کوچکی که خمیر نان را بر بالای آن گستراند و بر تنور بندند
رفاعه
- رفاعه
- بلندی آواز
