الجزیره. سرزمینی که جزء شمالی آن در آثار آشوریان (نهری) و در آثار مصریان (نهرینا) نامیده شده و اکنون مسمّی به الجزیره است. و بنابر تعریف و توضیح سترابن ُ و بلینیوس حدود آن از مشرق دجله و از جنوب فرات و خلیج فارس و از مغرب فرات و از شمال کوه طورس است. طولش 700 میل وعرضش 360 میل و زمینی حاصلخیز است اما بر اثر بی آبی مخروبه مانده و هوائی خشک و حرارتی تغییرپذیر دارد و زمینش در ماه آذار سراسر سبز است. (قاموس مقدس)
نام کوهی است به دیار ضُباب. (منتهی الارب). اَکیمهُ دون الحوأب. (المزهر سیوطی). اَکمهُ دون الحوأب لبنی ابی بکر. (المرصع). و یاقوت در معجم البلدان گوید: کانّه جمع أرم و هو حجاره تنصب کالعلم. اسم جبل بین مکه والمدینه. قال ابومحمد الغندجانی فی شرح قول جامع: أرقت بذی الاَّرام و هناً و عادنی عدادالهوی بین العناب و حثیل. قال ذوالاَّرام حزن ُ به آرام ُ جمعتها عاد علی عهدها. و قال ابوزیاد: و من جبال الضباب ذات آرام، قُنَّه سوداءُ فیها یقول القائل: خلت ذات آرام و لم تخل عن عصر و اقفرها من حلّها سالف الدهر و فاض اللّئآم و الکرام تَغیضوا فذلک حال الدهر ان کنت لاتدری
