معنی بیتاوان
- بیتاوان(پسرانه)
- بی گناه (نگارش کردی: بتاوان)
واژههای مرتبط با بیتاوان
بیاوان
- بیاوان
- بیابان و صحرا، (ناظم الاطباء)، رجوع به بیابان شود
بیساران
- بیساران
- بی سرها، بی دلیل قتل عام شده ها، نام روستایی نزدیک سنندج (نگارش کردی: بساران)
بیسامان
- بیسامان
- بی ترتیب بی نظم، بی برگ بی توشه، بیخانمان، فقیر
بی امان
- بی امان
- بی رحم، قصی القلب
بی روان
- بی روان
- بی جان و روح
بی توان
- بی توان
- ضعیف، سست، ناتوان، فقیر، من، بنده
بیلاسان
- بیلاسان
- آقطی، گیاهی از تیره بداغ ها که به طور خودرو در نواحی شمال ایران می روید و گل های آن سفید و معطر و مغز ساقه اش نرم است و برای تهیه مقاطع گیاهی در آزمایشگاه ها به کار می رود، اقطی، اقتی، بیلسان، شبوقه، خمان کبیر، یاس کبود
بی امان
- بی امان
- بی رحم، سنگدل
بیراولان
- بیراولان
- یک شونده. (از غیاث) (آنندراج). یکی شونده