معنی بهدیس
- بهدیس(دخترانه)
- خوش رنگ، خوشگل، مانند به (به میوه ای خوش عطر و بو)
واژههای مرتبط با بهدیس
مهدیس
- مهدیس
- ماهرو، زیبا، خوشگل، شبیه ماه، بسیار زیبا و سفید
بهدین
- بهدین
- پیرو آیین زرتشتی
بهدین
- بهدین
- دین نیک آیین خوب، آنکه دارای آیینی نیکوست، دین زردشتی
بردیس
- بردیس
- ابر تن (متکبر) برتن برمنش پا تیاوند
بهدین
- بهدین
- دین زردشتی، دین بهی، پیرو دین زردشتی، زَرتُشتی، کسی که به دین و آیین زردشت اعتقاد دارد، پیرو زردشت
زَردُشتی، زَردهُشتی، مَزدَیَسنی، مَزدَیَسنا، گَبر، گَبرَک، مَزداپَرَست
بهدین
- بهدین
- دین نیک، آیین خوب، دین زردشتی
بردیس
- بردیس
- مرد متکبر. (آنندراج) (منتهی الارب)
بادیس
- بادیس
- ابومنادبن منصور بن بلکین بن زیری بن مناد حمیری صنهاجی (374- 406 هجری قمری)، یکی از امرای آل زیری است که در افریقیه یعنی تونس و جزائر و در قسمتی ازطرابلس غرب، تحت تابعیت ملوک فاطمی فرمان فرمائی میکردند، در سال 286 هجری قمری بادیس پس از درگذشت پدر بمقام اقتدار نشست و در زمان حاکم بامراﷲ فاطمی 20 سال فرمانفرمائی نمود، با عم خود و با قوم زناته محاربات چندی کرد، در این وقت طرابلس غرب از اطاعت وی سر باززده بود از اینرو برای سرکوبی آنان روان شد و در همین اوقات وفات یافت و پسرش معز جانشین وی گردید، (قاموس الاعلام ترکی ج 2)، رجوع به الاعلام زرکلی ج 1 ص 137و ترجمه مقدمۀ ابن خلدون چ بنگاه ترجمه و نشر کتاب 1336 هجری شمسی ص 583 و معجم الانساب ج 4 ص 464 شود
بادیس
- بادیس
- نام شهری از اقلیم سوم در افریقیه، رجوع به بادس و الحلل السندسیه ج 1 صص 63 - 69 و مقدمۀ ابن خلدون ص 113، 124 و 316 شود، قسمی از بید، (ناظم الاطباء)