مانند آزادمردان، آزادمانند، برای مِثال زمانه پندی آزادوار داد مرا / زمانه چون نگری سربه سر همه پند است ی به روز نیک کسان گفت تا تو غم نخوری / بسا کسا که به روز تو آرزومند است (رودکی - ۴۹۴) ، گشاده در هر دو آزادوار / میانْ کوی کَنْدوری افکنده خوار (ابوشکور - شاعران بی دیوان - ۱۰۱) در موسیقی از الحان قدیم ایرانی، برای مِثال این زند بر چنگ های سُغدیان پالیزبان / وآن زند بر نای های لوریان آزادوار (منوچهری - ۳۶)
