معنی یده
- یده((یَ دِ))
- ایجاد برف و باران با سحر و جادو
واژههای مرتبط با یده
یده
- یده
- نوعی جادوگری که ترکان و مغولان در جنگ ها با سنگ مخصوصی به نام یده انجام می دادند و معتقد بودند می توانند در هر فصل از سال برف و باران نازل کنند و باعث شکست دشمن شوند، سَنگِ یَدِه، جَدامیشی
برای مِثال اشک را موی کشان بر سر مژگان آورد / کار سنگ یده از نالۀ نی می آید (صائب - ۷۸۴)
یده
- یده
- لغتی است در ید. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). دست. (از ناظم الاطباء). ید. (تاج العروس)
یده
- یده
- سنگی که برف و باران به طریق افسونگری بر وی نمودار شده. (ناظم الاطباء)، برف و باران آوردن را گویند به طریق عمل سحر و ساحری و این عمل در ماوراءالنهر شهرت دارد. (برهان) (ناظم الاطباء). برف و باران آوردن را گویند. (از آنندراج) : هرگاه باران می خواست (یافث) به وسیلۀ آن سنگ سحاب عنایت الهی در فیضان می آمد و اعراب آن سنگ را حجرالمطر و عجمیان سنگ یده و ترکان جده تاش گویند. و حالا نیز سنگ یده در مغولان و ازبکان بسیار پیدا میشود و به سبب آن باران می بارد. (حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 2). و رجوع به جدامیشی شود
شیده
- شیده
- خورشید، درخشان، روشنایی، از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر افراسیاب تورانی
رده
- رده
- ردیف، رتبه، سطر
هده
- هده
- حق
پده
- پده
- آتشگیر
دیه
- دیه
- خونبهای کشته دادن، خونبها دادن
دیده
- دیده
- مردمک چشم
