معنی هواخوری - فرهنگ فارسی معین
معنی هواخوری
- هواخوری((~. خُ))
- تفریح، گردش، استراحت
تصویر هواخوری
فرهنگ فارسی معین
واژههای مرتبط با هواخوری
هواخوری
- هواخوری
- استنشاق هوا، گردش تفرج (توام با استفاده از هوای آزاد) : گفتم: بیا بسوی شمیران روان شویم تامن دو اخوری کنم و تو هواخوری. (افرعا. جما)
فرهنگ لغت هوشیار
هواخوری
- هواخوری
- تنفس هوا. استنشاق هوای پاک.
- هواخوری رفتن، در تداول یعنی رفتن به جای خوش آب و هوا برای آسایش
لغت نامه دهخدا
هواخور
- هواخور
- هواکش. مجرایی که هوای خارج را به درون ساختمان می کشد
لغت نامه دهخدا
