معنی هندوان
- هندوان((هِ دُ))
- جمع هندو
واژههای مرتبط با هندوان
هندوان
- هندوان
- جمع هندو: شنوده ایم که هندوان خود را در آتش اندازند، هندوستان: بفرمود کز روم و از هندوان سواران جنگ ویلان و گوان... کمربسته خواهیم سیصد هزار ز دشت سواران نیزه گذار. (شا)
هندوان
- هندوان
- دهی است از بخش حومه شهرستان خوی. دارای 90 تن سکنه، آب آن از رود قطور و محصول عمده اش غله، حبوب، کرچک، کدو و کار دستی مردم جاجیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
هندوان
- هندوان
- نهری است بین خوزستان و ارجان و بر آن ولایتی واقع است. (معجم البلدان)
هندوان
- هندوان
- نام قلعۀ بلخ است. (برهان)
زندوان
- زندوان
- سرودگوی، خوش الحان، بلبل، زند خوان زردشتی
هندوانه
- هندوانه
- سیاه، رنگی مانند رنگ زغال
برای مِثال خاقانی است هندوی آن هندُوانه زلف / وآن زنگیانه خال سیاه مدوّرش (خاقانی - ۲۱۹)
هندوانه
- هندوانه
- میوه ای درشت با پوست ضخیم، مغز لطیف و آبدار و سرخ یا زرد، تخم های ریز، بوتۀ خزنده با برگ های بریده و شاخه هایی که روی زمین می خوابد
هندوانۀ ابوجهل: در علم زیست شناسی حنظل
هندوانی
- هندوانی
- ساخته شده در هند، کنایه از شمشیری که در هند می ساخته اند،
برای مِثال زبان در میان دو لب چون نیامی / که ناگه از او برکشی هندوانی (منوچهری - ۱۳۹)
زندوان
- زندوان
- پیشوای زردشتی، زندخوان، سرودگوی
بُلبُل، پرنده ای خوش آواز و به اندازۀ گنجشک با پشت قهوه ای و شکم خاکستری، هِزارآوا، زَندباف، عَندَلیب، مُرغ خوُش خوٰان، هِزاران، فَتّال، صُبح خوٰان، شَباهَنگ، مُرغِ سَحَر، زَندلاف، هِزار، بوبَردَک، مُرغِ چَمَن، شَب خوٰان، زَندواف، هِزاردَستان، بوبُرد
