جدول جو
جدول جو

معنی هم شهری

هم شهری((~. شَ))
دو یا چند تن که در یک شهر تولد یافته یا زندگی کنند
تصویری از هم شهری
تصویر هم شهری
فرهنگ فارسی معین

واژه‌های مرتبط با هم شهری

هم شهری

هم شهری
همشهر. مردمی که از یک شهر باشند یا در یک شهر زیست کنند:
... که همشهری من به بند اندر است
به زندان به بیم و گزند اندر است.
فردوسی.
اگر حقی به باب همشهریان خود هم بگزارم و خاندانی بدان بزرگی را پیداتر کنم باید از من فراستانند. (تاریخ بیهقی). همه را سلاح بستد و بازداشت تا به سپاه بومسلم پیوندند به خویشان و همشهریان. (مجمل التواریخ و القصص).
تو میهمان کعبه شده هفته ای و باز
همشهریان کعبه تو را میهمان شده.
خاقانی.
همه همشهریان خاقانی
با وی از کبر درنیامیزند.
خاقانی.
نگویم که دنیا نه ازبهر ماست
که همشهری ما و هم شهر ماست.
نظامی
لغت نامه دهخدا

هم شهر

هم شهر
دو کس که در یک شهر متولد شده در آن نشو و نما یافته اند. توضیح چون هم در کلمات مرکب افاده اشتراک در اسم ما بعد کند. توضیح بدین قیاس همشهر صحیح است و در بیت سوم ذیل از گرشاسب نامه اسدی: که فردوسی طوسی پاک مغز بدادست داد سخنهای نغز بشهنامه گیتی بیاراستست بدان نامه نام نیکو خواستست تو هم شهری او را و هم پیشه ای هم اندرسخن چابک اندیشه ای) میتوان اصل را هم شهر و (ی) پس از آنرا ضمیر دانست یعنی هم شهر او هستی (بقیاس هم پیشه ای) اما در تداول هم شهری مستعمل است و چون شهری صفت (نسبی) است از لحاظ دستور الحاق هم باول آن صحیح وفصیح نیست
فرهنگ لغت هوشیار

هم شهر

هم شهر
ساکنان یک شهر. (آنندراج) : مرا مرد به کار است خاصه شما که همشهرهای منید. (تاریخ سیستان).
تو هم شهری اورا و هم پیشه ای
هم اندر سخن چابک اندیشه ای.
اسدی
لغت نامه دهخدا

هم کاری

هم کاری
بیک شغل اشتغال داشتن هم شغلی، رقیب یکدیگر بودن، شرکت بادیگری در کاری و شغلی. یابه هم کار (همکار) دعوت کردن، از کسی خواستن تا در کاری و شغی شخص را یاری کند
فرهنگ لغت هوشیار