روز چهاردهم از ماه آذار که پس از آن ماه نیسان است، در این روز یهودیان صورتکها کنند به نام هامان (وزیر خشایارشا) و بر دار کشند و سپس بسوزانند و شادی کنند، رجوع به داستان هامان ذیل مدخل هامان در همین لغت نامه شود، و این روز را عید مَجَلّه نیز خوانند و در این روز روزه ای است جهودان را که صوم بوری نام دارد، در نسخۀ چاپی آثارالباقیه ’هامان سور’ آمده، جلال الدین همائی در التفهیم حاشیۀ ص 247 چنین نوشته است: و اینکه در نسخۀ چاپی آثار الباقیه هامان سور به راء مهمله نوشته، اگرچه بی معنی نیست، اما با وجه تسمیه که از خود استاد (ابوریحان بیرونی) همه جا می شنویم و ضبطی که در همه نسخ فارسی و عربی تازه و کهنۀ تفهیم می بینیم، اصل کلمه صحیح هامان سوز است به زاء نقطه دار از مصدر سوختن و سوزانیدن نه سور به معنی جشن و شادی است، (التفهیم صص 246 - 247)
