معنی وکر
- وکر((وَ))
- آشیانه پرنده، جمع اوکار
واژههای مرتبط با وکر
وکر
- وکر
- لانۀ پرندگان، جای زندگی و نشیمنگاه و محل تخمگذاری پرندگان، بَتواز، آشانِه، پَتواز، پیواز، وُکنَت، پَدواز، آشیانِه، کابُک، آشیان، کابوک، تَکَند
وکر
- وکر
- آشیانه نشیم لانه آشیانه مرغ (در درخت کوه و جز آن)، جمع اوکار
وکر
- وکر
- جَمعِ واژۀ وَکْر، به معنی آشیانۀ مرغ. (منتهی الارب) ، جَمعِ واژۀ وَکْره، به معنی آشیانۀمرغ. (از اقرب الموارد). رجوع به وکر و وکره شود
وکر
- وکر
- وَکر. وَکَری ̍. نوعی دویدن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)
شکر
- شکر
- زیبارو، ماده بلوری شیرین و سفید رنگ، نام معشوقه اصفهانی خسروپرویز پادشاه ساسانی در منظوم هخسرو و شیرین
فکر
- فکر
- اندیشه
بکر
- بکر
- مرد وزنی که هرگز همخوابگی نکرده باشند
ذکر
- ذکر
- یاد کردن، ثنا و دعا مرد، نره، آلت مردی، آلت تناسل مرد مرد، نره، آلت مردی، آلت تناسل مرد
بکر
- بکر
- دست نخورده
