معنی ورثه
- ورثه((وَ رَ ثِ))
- جمع وارث
واژههای مرتبط با ورثه
ورثه
- ورثه
- وارث ها، کسانی که از دیگری چیزی به ارث می برد، ارث برنده ها، میراث برها، جمعِ واژۀ وارث
ورثه
- ورثه
- ورثه در فارسی، جمع وارث، رخنبران، جمع وارث: ورثه مقتول نزدیک پادشاه از زاهد داد خواستند. یا توورثه افتادن، مالی که متنازع فیه وراث کسی باشد، زنی که افراد مختلف از او تمتع برند
ورثه
- ورثه
- جَمعِ واژۀ وارث. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به وارث شود.
- تو ورثه افتادن، مالی که متنازع فیه وراث کسی باشد.
- ، زنی که افراد مختلف از او تمتع برند. (فرهنگ فارسی معین)
ورزه
- ورزه
- مهارت
روثه
- روثه
- سرگین، کاه ریزه که پس از بیختن گندم در پرویزن بماند، نونک بینی
ورزه
- ورزه
- کشاورز، کشتکار، دهقان
بَرزِگَر، زارِع، فَلّاح، وَرزِگَر، بَرزکار، بَزرکار، بَرزیگَر، بَرزه گَر، گیاه کار، حَرّاث، حارِث، بازیار، کَدیوَر، وَرزِگار، وَرزِکار، وَرزی، کِشوَرز، واستِریوش، کِشتبان
ورقه
- ورقه
- یک ورق کاغذ، یک برگ درخت
ورقۀ هویت: شناسنامه
ورطه
- ورطه
- گرداب، منجلاب، جای خطرناک، محل هلاک، هر امری که نجات از آن دشوار باشد
ورده
- ورده
- برجی که کبوتران در آن خانه کرده باشند، کبوترخانه، چوبی که کبوتربازان به دست می گیرند و با آن کبوتر می پرانند
