معنی ور افتادن
- ور افتادن((وَ. اُ دَ))
- از مد افتادن، منسوخ شدن
واژههای مرتبط با ور افتادن
ور افتادن
- ور افتادن
- برافتادن، منسوخ شدن، از مد افتادن، از بین رفتن
در افتادن
- در افتادن
- حادث شدن، روی دادن
بر افتادن
- بر افتادن
- از میان رفتن، نابود شدن، از مد افتادن
در افتادن
- در افتادن
- با کسی جنگ و جدال کردن، کشمکش کردن، ستیزه کردن
وا افتادن
- وا افتادن
- افتادن، دراز کشیدن: (آصفی، مرغ سحر نعره زنان است هنوز گل بصد ناز قبا کنده و وا افتاه است) (آصفی. بها)
سر افتادن
- سر افتادن
- از حد متجاوز بودن. (آنندراج) (غیاث) ، کنایه از غالب و افزون آمدن. (آنندراج) :
چون ترقی میکند زلف مسلسل کاکل است
چین ابرو چون سرافتد چین پیشانی شود.
محسن تأثیر.
، ملتفت شدن. متذکر شدن. تنبیه شدن
غر افتادن
- غر افتادن
- کشتار واقع شدن:غر افتادن میان قومی. قر افتادن. رجوع به غر شود
شور افتادن
- شور افتادن
- وجد و شوق حاصل شدن:
شوری ز وصف روی تو در خانقه فتاد
صوفی طریق خانه خمار برگرفت.
سعدی.
- شور افتادن دل، در تداول زنان، مضطرب شدن. دلواپس شدن. (یادداشت مؤلف). اضطراب و نگرانی یافتن
رو افتادن
- رو افتادن
- در تداول عامه، امری مخفی یا سِرّی نهانی آشکار شدن. پرده از عیب یا نقصی مکتوم به یک سو شدن