معنی وجنه
- وجنه((وَ نِ))
- چهره، رخسار، جمع وجنات
واژههای مرتبط با وجنه
وجنه
- وجنه
- گونه رخ بخشی از چهره آدمی در دو پهلو بالای دماغ و زیر دو چشم که بر آن در مردان موی یا ریش نمی روید و بالای لپ است. فارسی گویان آن را برابر رخسار به کار می برند که در پارسی با چهره برابر است
وجنه
- وجنه
- و همچنین اُجنَه. رخساره یا تندی رخسار. (منتهی الارب). و در آن پنج لغت آمده است. (منتهی الارب) (آنندراج) (غیاث اللغات). افراز رخ. (مهذب الاسماء). برآمدگی از دوگونۀ رخسار. (اقرب الموارد). جزء برآمده از رخسار و به اصطلاح تشریح، آن استخوان از استخوانهای صورت که در زیر چشم واقع شده و برآمدگی رخسار از وی میباشد. (ناظم الاطباء)
اجنه
- اجنه
- جمع جنین، زه ها (جنین زه) رمن نادرست از جنی رمن درست جنه است پریان در عربی، جمع جنین و در تداول فارسی زبانان بغلط، جمع جن است و معنی پریان از آن اراده میشود. توضیح (جن) خود اسم جمع و مفرد آن جنی بزیادت یاء مشدد است
جونه
- جونه
- تپنگو تپنگوی چرمین (سله عطاران که چرم بر آن کشیده باشند)
وجیه
- وجیه
- نیکوروی، صاحب قدر و جاه، بزرگ قوم
وجهه
- وجهه
- ناحیه، طرف، جانب، سمت، آنچه به آن توجه کنند
اجنه
- اجنه
- جنّ ها، جمعِ واژۀ جنّ
جنین ها، نوزادان، جمعِ واژۀ جنین
وجوه
- وجوه
- وجه ها، طریقه ها، روش ها، پول ها، علت ها، سبب ها، روی ها، چهره ها، امکان ها، توان ها، صفحه ها، وجودها، ذات ها، جمعِ واژۀ وجه
وجوه اعیان: اشراف، بزرگان
لجنه
- لجنه
- انجمن گروه مردم که برای کاری فراهم آیند و بدان رضا دهند انجمن
