خجسته پی. خوش قدم. باسعادت. مسعود. میمون. بامیمنت. (ناظم الاطباء). مبارک قدم. فرخ پی. فرخنده پی: زن پاک تن پاک فرزند زاد یکی نیک پی پور فرخ نژاد. فردوسی. ز گفتار او شاد شد شهریار ورا نیک پی خواند و به روزگار. فردوسی. نگر تا نداری به بازی جهان نه برگردی از نیک پی همرهان. فردوسی. من مبارک زبان و نیک پیم همچنین باد و همچنین آمین. مسعودسعد. یک حکایت گوش کن ای نیک پی مسجدی بد بر کنار شهرری. مولوی. به مجنون کسی گفت کای نیک پی چه بودت که دیگر نیائی به حی. سعدی. چون نگردد سیر در میدان جانبازان عشق نیست خضر نیک پی گر شرمسار زندگی. صائب (آنندراج)
تیزرو، تند تند رو تیز رو، گریز پا، پیاده ای که در هر منزل میگذاشتند تا خبر و نامه را به پیاده دیگر رساند تا بمقصد رسد، اسبی که در هر منزل جهت پیک تعیین میکردند
