معنی نیابه
- نیابه((بِ یا بَ))
- نوبت، بار
واژههای مرتبط با نیابه
نیابه
- نیابه
- نیابت در فارسی جانشینی، ستوانی، نمایندگی گزینستان در تازی نوین در یکی از فرهنگ های فارسی واژه نیابه (بنگرید به نوبه) برابر با نیابه تازی دانسته شده که برداشتی نادرست است نیابه به آرش نیابه یا (نوبت) در تازی پیشینه ندارد. نوبت بار پاس: (آن به که نیابه را نگه داری کردار تن خویش را کنی فربه) (ابو شکور. لفا اق. 488)، (نیابت)
نیابه
- نیابه
- نوبت. (لغت فرس اسدی) (صحاح الفرس) (ناظم الاطباء). بار. کرت. دفعه. مرتبه. رجوع به نیابت و نیابه شود:
آن به که نیابه را نگه داری
کردار تن خویش را کنی فربه.
بوشکور (لغت فرس اسدی، از یادداشت مؤلف)
حیابه
- حیابه
- گناه کردن
سیابه
- سیابه
- یک خرما غوره، می
نیابت
- نیابت
- جانشینی، قائم مقامی، جانشین شدن، به جای کسی نشستن، به جای کسی امری را انجام دادن
نسابه
- نسابه
- کسی که دارای علم انساب است و نسب مردم را می داند، نسب شناس، عالِم به انساب
غیابه
- غیابه
- پوشنه پوشاننده، اوناکیدن، تک چون تک چاه سایبان، سایه دار، تک چاه، پرتو
نسابه
- نسابه
- تبار شناس تبار دان پروز شناس آنکه نسب مردمان وقبایل راداند نسب شناس: ای سیدبارگاه کونین، نسابه شهرقاب قوسین، (نظامی گنجینه گنجوی. ص 358) توضیح} ه {آخرکلمه برای مبالغه است
نجابه
- نجابه
- نجابت در فارسی آزادگی آزاد مردی پاک نژادی نژادگی ریشه دار
