معنی نورد
- نورد((نِ رِ))
- وردنه، چوبی استوانه ای که خمیر نان را با آن پهن می کنند، نیواره، گردنه
واژههای مرتبط با نورد
نورد
- نورد
- سفر
نورد
- نورد
- میل یا چوب استوانه ای شکل که در ماشین چاپ به کار رود و مرکب را روی صفحه می کشد، پیچ و تاب، چین و شکن، چوبی استوانه ای که به وسیله آن خمیر را پهن می کنند
نورد
- نورد
- در ترکیب با بعضی واژه ها، معنای «طی کننده» می دهد، مانند، کوه نورد، صحرانورد
نورد
- نورد
- وسیله ای چوبی یا پلاستیکی و استوانه شکل که با آن خمیر را پهن و صاف می کنند، وردنه
میل یا چوب استوانه شکل که در ماشین های مختلف دور خود می چرخد یا چیزی دور آن پیچیده می شود
بن مضارعِ نوردیدن و نَوَشتن
پسوند متصل به واژه به معنای طی کننده مثلاً رهنورد، صحرانورد، گیتی نورد
هر تا و لای پیچیده از چیزی، پیچ و تاب، خمیدگی، ضمیر
پارچه، اندوخته، بسته، کیسه، دُرج
بساط
فرش
طومار
زیبا
درهم پیچیده شدن
جنگ، نبرد
درخور
کنایه از زوال
نورد
- نورد
- نام قدیم شهر کازرون است. (یادداشت مؤلف از المعجم). از بلادفارس است و قصبۀ کازرون است. (سمعانی). قصبه ای است از نواحی کازرون در خاک فارس. (از معجم البلدان)
نورد
- نورد
- تاب، چین، پیچنده، لاپیچ، اندوخته، ذخیره، جنگ، رزم، کلنجار، ناورد، نبرد
نورد
- نورد
- ستونی افقی درکارگاه بافندگی سنتی، نبرد جنگ
نوید
- نوید
- مژده و بشارت، مژده، خبرخوش
نوری
- نوری
- روشنایی، نور (عربی) + ی (فارسی) منسوب به نور
