معنی نوپرداز

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

نوپرداز: نوپردازنده. آنکه چیزی نو آرد، شاعری که به سبک نو شعر گوید. (فرهنگ فارسی معین). از ترکیبات مستحدث است

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه مترادف متضاد

نوپرواز: پرنده ای که تازه بپرواز آمده: این یکی پیرایه فر همای سلطنت باز نو پرواز دولت صید گردون آشیان. (وحشی. چا. امیرکبیر. 305)

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

لغت نامه دهخدا

نوپرواز: مرغی که پر تازه آورده باشد. (آنندراج). نوپر:
این یکی پیرایۀ فر همای سلطنت
باز نوپرواز دولت صید گردون آشیان.
وحشی (از فرهنگ فارسی معین).
به وصلش تا رسم صد بار در خاک افکند شوقم
که نوپروازم و شاخ بلندی آشیان دارم.
نظیری (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با نوپرداز