معنی نوایب
- نوایب((نَ یِ))
- جمع نائبه، پیش آمدها، حوادث
واژههای مرتبط با نوایب
نوایب
- نوایب
- نایبه ها، حادثه ها، بلاها، مصیبت ها، جمعِ واژۀ نایبه
نوایب
- نوایب
- مصائب و سختیهای زمانه
نوایب
- نوایب
- نوائب. مصائب و سختی های زمانه. جَمعِ واژۀ نائبه. رجوع به نائبه شود: ندانسته ای که چون نوایب ایام و حوادث روزگار مجتمع شود... گوهر آن را بر محک عقل باید زد. (سندبادنامه ص 99). هرکه از علوم تواریخ اعراض کند دست زمانه بر وی دراز شود و از جوانب نوایب روی به وی نهد. (تاریخ بیهقی ص 11). و مردم را از حدت مضارب نوایب نگاه دارد. (تاریخ بیهقی ص 7)
نوایب
- نوایب
- آلام، شداید، مشقات، مصایب
ذوایب
- ذوایب
- جمع ذوابه. پیشانیها، روییدنگاههای موی بر پیشانی، گیسوان
شوایب
- شوایب
- مونث شایب، عیب وصمت، شک گمان، جمع شوایب (شوائب)
نجایب
- نجایب
- نجیبه ها، نجیب ها، جمعِ واژۀ نجیبه
نواصب
- نواصب
- ناصب ها، نصب کننده ها، برپا کننده ها، جمعِ واژۀ ناصب
شوایب
- شوایب
- شائبه ها، عیب ها، آلودگی ها، آمیختگی ها، شک و گمان ها، جمعِ واژۀ شائبه
