معنی نوادر
- نوادر((نَ دِ))
- جمع نادره، چیزهای کمیاب و نادر
واژههای مرتبط با نوادر
نوادر
- نوادر
- نادره ها، اشخاص نابغه، کنایه از اتفاقهای عجیب، کنایه از سخنان دلنشین، نادرها، جمعِ واژۀ نادره
نوادر کلام: کلمات نغز و فصیح
نوادر
- نوادر
- جمع نادره، چیزهای کمیاب
نوادر
- نوادر
- جَمعِ واژۀ نادره. (اقرب الموارد) (المنجد). و جمع نادر است. (منتهی الارب). و در فارسی گاه آن را به نوادرها جمع بسته اند. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به نادر و نادره و نادره شود: ونوادر و عجایب بود که وی را افتاده در روزگار پدرش. (تاریخ بیهقی ص 104). پس از این سخن ها نبشته آید که در هر فصل از چنین فصول بسیار نوادر و عجایب حاصل شود. (تاریخ بیهقی ص 194). این قصه به پایان آمد و ازنوادر و عجایب ِ بسیار خالی نیست. (تاریخ بیهقی ص 205). و دریای ساوه خشک شد و چند نوادر پدید آمد. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 97). و این از نوادر است کی گویند کی کجاست کی درختان خرما در چاه کارند. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 140). و در کتاب لطایف الاَّداب از مصنفات عتبی نوادر اخبار... او بعضی مسطور است. (ترجمه تاریخ یمینی ص 250). کلمه ای چند به طریق اختصار از نوادر وامثال و شعر... در این کتاب درج کردیم. (گلستان).
- نوادرالکلام، سخن که از جمهور به طرز شذوذ و گاهی وقوع یابد. (منتهی الارب)
بوادر
- بوادر
- جمع بادره، تیزی ها تندی ها، جوانه ها جمع بادره تیزیها حدتها
نواگر
- نواگر
- نوازنده، ساززن، خواننده
بوادر
- بوادر
- تیزی های خشم، شتاب زدگی ها، جمعِ واژۀ بادِر، بادِرها، جمعِ واژۀ بادِرَه، بادره
نوادی
- نوادی
- جمعِ واژۀ نادیه، نادی، حادثه
نواده
- نواده
- نوه، فرزند زاده، فرزند فرزند
نشادر
- نشادر
- جسمی جامد و بلوری، بی رنگ، بی بو، دارای طعمِ زننده، که از ترکیب جوهرنمک و آمونیاک به دست می آید و در آب مخصوصاً آب گرم حل می شود. در طب، صنعت، سفیدگری و لحیم کاری به کار می رود
