معنی نکر
- نکر((نُ کَ))
- زیرک گردیدن، دشوار گشتن، در فارسی، مشخص، معین
واژههای مرتبط با نکر
نکر
- نکر
- دها، زیرکی، امر منکر، زشت و بد، کار دشوار
نکر
- نکر
- مردی که انکار می کند، زیرک
نکر
- نکر
- دهاء، زیرکی، امر سخت و زشت
نکر
- نکر
- زیرک. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). داهی. فَطِن. (اقرب الموارد). نَکُر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). ج، انکار، مردی که انکار منکر می کند. (ناظم الاطباء). رجل نکر، مردی انکارکننده. (مهذب الاسماء). نَکُر. نُکُر. (ناظم الاطباء)
نکر
- نکر
- زیرکی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). فطانت. (ناظم الاطباء). دهاء. فطنت. (اقرب الموارد). نُکْر. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد)
نکر
- نکر
- ناشناختن امر را. (از منتهی الارب). نادانستن کاری را. (از اقرب الموارد). نُکْر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). نکور. نکیر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). نُکُر. (ناظم الاطباء) ، ناشناختن. (ترجمان علامۀ جرجانی ص 101). نشناختن کسی را. (از اقرب الموارد)
شکر
- شکر
- زیبارو، ماده بلوری شیرین و سفید رنگ، نام معشوقه اصفهانی خسروپرویز پادشاه ساسانی در منظوم هخسرو و شیرین
نور
- نور
- روشنایی، فروغ، از نامهای خداوند، نام سوره ای در قرآن کریم
نصر
- نصر
- یاری، مدد، پیروزی، ظفر، نام سوره ای در قرآن کریم، نام یکی از پادشاهان سامانی
