جدول جو
جدول جو

معنی نصوح

نصوح((نَ))
نصیحت کننده، اندرزگو، توبه خالص و حقیقی که شکسته نشود
تصویری از نصوح
تصویر نصوح
فرهنگ فارسی معین

واژه‌های مرتبط با نصوح

نصوح

نصوح
توبه نصوح، توبه راست. (دهار) (منتهی الارب). یا توبه ای که باز رجوع نکنند بر آنچه از آن توبه کنند یا تائب نیت رجوع ندارد. (منتهی الارب). توبه خالص که از آن باز نگردند. (مهذب الاسماء). صادق. (اقرب الموارد) (از المنجد). صاف و خالص و توبه استوار که باز گناه هرگز نکند. (غیاث اللغات) (آنندراج). توبه بسیار خالصانه ای که بعد از آن گرد گناه نگردند. (از متن اللغه). توبه خالص. توبه بی بازگشت. توبه ای که نشکند. توبه صادق. (یادداشت مؤلف) :
بند و غل توبه نصوح بود
باغ دیدن غذای روح بود.
سنائی.
از خوردن راح ای جمال احرار
دانم که نه بر توبه نصوحی.
سوزنی.
، ناصح. (اقرب الموارد) (از المنجد). خالص. صاف. عسل پاک. (فرهنگ خطی)
لغت نامه دهخدا

نصوح

نصوح
ابن قره گوزبن عبدالله ، او راست: جمال الکتاب و کمال الحساب، در علم حساب که به زبان ترکی به سال 923 هجری قمری برای سلطان سلیم بن بایزید تصنیف کرده است. (از یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا

نصوح

نصوح
راست کردن شتر شرب را. (از منتهی الارب) (آنندراج). راست کردن شتر آشامیدن را و نوشیدن چندانکه سیراب شود. (از اقرب الموارد) ، نصح. رجوع به نَصح شود
لغت نامه دهخدا