معنی میرشکار
- میرشکار((ش))
- کسی که بر شکارچیان پادشاه و امیر ریاست دارد، مهتر صیادان
واژههای مرتبط با میرشکار
میرشکار
- میرشکار
- کسی که مامور و متصدی آماده ساختن وسایل شکار است، سرپرست و نگهبان شکارگاه، بزرگ شکارچیان
میرشکار
- میرشکار
- کسی که بر شکارچیان پادشاه وامیر ریاست دارد مهتر صیادان: (مهدی قلی خان و میر شکار و سایراسب انداختند در نارا گرفتند)
میرشکار
- میرشکار
- رئیس و مهتر شکارچیان. (ناظم الاطباء). مهتر قورچیان. (آنندراج). لقب رئیس شکارچیان شاه. شکارچی باشی. (یادداشت مؤلف). لقب مهتر نخجیرگران دربار، قوشچی باشی و بازدار و دارندۀ مرغان شکاری. (ناظم الاطباء). مهتر قوشچیان شاه چه قوش به معنی باز شکاری است و قوشچی یعنی مسؤول و دارندۀ باز شکاری سلطنتی. (از یادداشت مؤلف)
میرشکار
- میرشکار
- کسی که از طرف مردم روستا برای حفاظت از مزارع و شکار خوک
شیرشکار
- شیرشکار
- شکارکنندۀ شیر، مردی که شیر شکار می کند، کنایه از دلیر، شجاع
میرشکاری
- میرشکاری
- عمل و شغل میر شکار
امیرشکار
- امیرشکار
- رئیس و مهتر شکارچیان. میرشکار. رجوع به میرشکار شود
شیرشکار
- شیرشکار
- متهوّر و باجرأت. (ناظم الاطباء) ، شکارکننده شیر. آنکه شیر را صید کند، کنایه از دلیر. شجاع. (فرهنگ فارسی معین) :
در بزم درم باری ودینارفشانیست
در رزم مُبارزشکر و شیرشکاریست.
فرخی (دیوان ص 22)
میرشکاری
- میرشکاری
- عمل و شغل میرشکار:
بر من خیال میرشکاری حرام باد
در صید باز رشته ز پای مگس کشم.
نورالدین ظهوری.
رجوع به میرشکار شود