معنی مهیمن - فرهنگ فارسی معین
معنی مهیمن
- مهیمن((مُ هَ مِ))
- ایمن کننده، نگهبان، از نام های خداوند
تصویر مهیمن
فرهنگ فارسی معین
واژههای مرتبط با مهیمن
مهیمن
- مهیمن
- از نام های باری تعالی، ایمن کننده، گواهِ صادق، نگهبان
فرهنگ فارسی عمید
مهیمن
- مهیمن
- ایمن کننده از خوف، موتمن که بیم را دفع کند، گواه براستی، شاهد، نگاهبان
فرهنگ لغت هوشیار
متیمن
- متیمن
- متبرک و با برکت. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تیمن و مادۀ بعد شود
لغت نامه دهخدا
