بیابان هموار. (دستورالاخوان). ج، مهامه. دشت دور. دشت و زمین خالی و ویران. (منتهی الارب). بیابان دور. (مهذب الاسماء) دشت دوردست: اندر آمد نوبهاری چون مهی چون بهشت عدن شد هر مهمهی. منوچهری. مهمهش با مهابت ارقم چون دم ابیض و دل بلعم. سنائی
هم. مهمت. اندوهگین کردن کار کسی را، گداختن بیماری تن را و لاغر کردن، در خواب کردن کودک را به آواز. (منتهی الارب). طفل را با آواز لالائی خواباندن، گداختن پیه، شیر دوشیدن، رنجور گردانیدن بسیاری شیر ناقه را، آهنگ کردن، قوله تعالی: و لقد همت به وهم بها. (منتهی الارب)
