محل وزیدن باد. (ناظم الاطباء). جای هبوب یعنی وزیدن باد. (غیاث اللغات) (آنندراج). وزیدن گاه باد. جستن گاه باد. زخم گاه باد. (یادداشت مؤلف). وزشگاه. ج، مَهاب ّ. (از اقرب الموارد) : زر چو کاه است و دست داد تو باد پیشگاه خزانۀ تو مهب. فرخی. و فرونهادن بار امل در مهب شکوک. (کلیله و دمنه). و مهب شمال بسته دارد. (تاریخ بیهق ص 27). زبالۀ اشیاع او را چون هبا در مهب صبا آواره و متفرق گردانید. (ترجمه تاریخ یمینی ص 321). باد نصرت از مهب لطف الهی وزیدن گرفت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 286). از مهب لطف نسیم نصرت بوزید. (ترجمه تاریخ یمینی ص 394)
