معنی موقوت
- موقوت((مَ یا مُ))
- وقت معین شده، هنگام مقرر
واژههای مرتبط با موقوت
موقوت
- موقوت
- ویژگی وقت معین شده، هنگام مقرر
موقوت
- موقوت
- زمان نشاخته وقت معین شده هنگام مقرر: (خود پیش از میقات موقوت تاتار از مقام موغان بر صوب اذر بیجان در حرکت آمد) (نفثه المصدور. چا. یز. 100)
موقوت
- موقوت
- محدودشده به هنگام. (ناظم الاطباء). هنگام معین کرده شده. (آنندراج). محدود به اوقات معینه. (یادداشت مؤلف). و رجوع به موقت شود.
- امر موقوت، کار معین که دارای وقت و هنگام باشد.
- وقت موقوت، هنگام معین. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
موقوف
- موقوف
- وابسته، منوط، وقف شده، بازداشت شده، منتظر
ماقوت
- ماقوت
- نوعی حلوای رقیق که با نشاسته و شکر تهیه می شود
ممقوت
- ممقوت
- ویژگی شخصی که مورد بغض و دشمنی واقع شده، دشمن داشته شده
ماقوت
- ماقوت
- نام نوعی از حلوا میباشد
متقوت
- متقوت
- خورش سازنده
ممقوت
- ممقوت
- دشمن داشته دشمن داشته شده مبغوض: (طوطیی را با زاغی در قفس کردند. . میگفت این چه طلعت مکروه است و هیات ممقوت.) (گلستان. چا. فروغی ص 132)
