معنی مورخ
- مورخ((مُ وَ رَّ))
- تاریخ نهاده، دارای تاریخ
واژههای مرتبط با مورخ
مورخ
- مورخ
- هنگامه، گذشته نگار، کهن نگار، تاریخدان
مورخ
- مورخ
- آنچه وقت و تاریخ آن معیّن شده، تاریخ نهاده
مورخ
- مورخ
- کسی که تاریخ بداند و وقایع جهان را ثبت و ضبط کند، تاریخ نویس
مورخ
- مورخ
- دارای تاریخ و تاریخ نوشته، نویسنده تاریخ، تاریخ نویسنده
مورخ
- مورخ
- تاریخ نویس، جمع مورخین
مورخ
- مورخ
- تاریخ نِگار، مُوَرِّخ
مورخ
- مورخ
- مؤرخ. نویسندۀ تاریخ. (منتهی الارب). تاریخ نویسنده. (ناظم الاطباء) (از آنندراج) ، آن که تاریخ می گذارد نامه و کتاب را. (ناظم الاطباء) ، آن که علم تاریخ می داند و آن که می نویسد تاریخ گذشته را. اخبارنویس تاریخ نویس. تاریخ دان. آن که تعیین می کند زمان هر واقعه را. (ناظم الاطباء). اخباری. (یادداشت مؤلف). گزارشگر. (یادداشت مؤلف) : از آنجا معلوم می شود که سخنوران و مورخان مهتر و بهتر... (جامعالتواریخ رشیدی)
مورخ
- مورخ
- مؤرخ. دارای تاریخ و تاریخ نوشته. (ناظم الاطباء). تاریخ دار. دارای تاریخ. که تاریخ آن نوشته شده باشد. تعیین زمان و هنگام شده و دارای تاریخ. (ناظم الاطباء) : مورخ به تاریخ پنجم صفر 1320 هجری قمری (یادداشت مؤلف).
- مورخ به، از زمان ِ. به تاریخ ِ: مورخ به چهارم شعبان 1351. (از یادداشت مؤلف).
- مورخ گشتن، تاریخ یافتن. بدان تاریخ مخصوص شدن. تاریخی و با تاریخ شدن: روزنامۀ شاهی به تاریخ این پادشاه مورخ گشته است. (سندبادنامه ص 9)
مورخ
- مورخ
- فروهشته گردانندۀ خمیر. (منتهی الارب) (آنندراج). آن که فروهشته و نرم میکند خمیر را. (ناظم الاطباء)