معنی مواکب
- مواکب((مَ کِ))
- جمع موکب
واژههای مرتبط با مواکب
مواکب
- مواکب
- جمع موکب، اسواران گروهان سوار جمع موکب: گروههایی که همراه پادشاه یا امیر هستند
مواکب
- مواکب
- موکب ها، گروه سواران یا پیادگان، سوارها یا پیاده های که در التزام رکاب پادشاه باشند، جمعِ واژۀ موکب
مواکب
- مواکب
- جَمعِ واژۀ موکب. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، گروههای سواران و لشکرهای سواران. (آنندراج) (غیاث) :
منم از نژاد بزرگان ساسان
که بودند شاهان چتر و مواکب.
(منسوب به حسن متکلم یا برهانی یا معزی).
سلطان کوکبه ای از مواکب لشکر خویش بر اثر او بفرستاد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 287). و رجوع به موکب شود
مناکب
- مناکب
- منکب ها، بیخ های بازو و کتف، شانه ها، ناحیه ها و کرانه ها، جمعِ واژۀ منکب
کواکب
- کواکب
- جمع کوکب، یعنی ستارگان بزرگ، نجوم
مراکب
- مراکب
- جمع مرکب، رهواران جمع مرکب: بفرمود تا بوجه اعظام و احترام باسازوعدت و آلت و اهبت و مراکب و موالی با سرخانه و اهالی گردد
مناکب
- مناکب
- جمع منکب، بازو ها دوش ها جمع منکب کتفها دوشها: (و بجلابیب مواهب خاطر مناکب مثالب عبارت آنرا بپوشانید) (روضه العقول مقدمه مرزبان نامه. . 1317 ص ز)، کرانه ها، نقبای قوم، چهار پر بال مرغ بعد از قوادم
مواکبه
- مواکبه
- همسواری، گشت و گذار، پیوسته کاری
مواظب
- مواظب
- هو دار نگاهدار نگهبان مراقب نگهبان متوجه، جمع مواظبین
