منی منی منی منی نام ایل کرد از طایفۀ پشتکوه. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 68). ظاهراً می می لغت نامه دهخدا
من من من من سخن جویده جویده و تو دماغی تانی و درنگ بسیار در سخن گفتن: (شنوندگان او یعنی سید میران و هما از من منهای نا مفهومش رو هم رفته چیزهایی که باید بفهمند فهمیدند.) (شام. 363) فرهنگ لغت هوشیار
من من من من حکایت صوت کسی که ندانسته ای را گوید. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به من من کردن شود لغت نامه دهخدا