معنی منگول
- منگول((مَ))
- بچه زیبا و بانمک، شاد و بانشاط
واژههای مرتبط با منگول
منگول
- منگول
- بچه زیبا و با نمک، شاد و با نشاط. یا شنگول (و) منگول. شاد و با نشاط. توضیح شنگول و منگول و حپک (حپه) انگور نام سه بزغاله است که در قصه شنگول و منگول فرزند بز هستند و گرگ شنگول و منگول را می خورد و بز با شاخ خود آنها را از شکم گرگ بیرون می آورد
منگول
- منگول
- دهی از دهستان حومه بخش صومای شهرستان ارومیه است. و 148 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)
زنگول
- زنگول
- زنگوله. یا زنگله روز آفتاب خورشید
شنگول
- شنگول
- سخت شادان و خرم، با روح، دل زنده
منگال
- منگال
- داسگاله، داس کوچک، علف بر، دَستگاله، دَستغاله، داس، آلتی آهنی و سرکج با دستۀ چوبی که دم آن تیز و دندانه دار است و با آن گیاه ها و حاصل مزارع را از روی زمین درو می کنند، جاخسوک، مِخلَب، خاشوش، جاخشوک، مِحصَد، جاغسوک
منقول
- منقول
- نقل شده، جا به جا شدنی، روایت شده
انگول
- انگول
- اَنگُل، انگشتان دست
اَنگَله، دکمه، منگوله، حلقه، جادکمه، اَنگَل، اَنگیل
شنگول
- شنگول
- شنگل، شنگ، شوخ، ظریف، زیبا، عیار، سرخوش، سرمست،
برای مِثال صبا زآن لولی شنگول سرمست / چه داری آگهی چون است حالش (حافظ - ۵۶۴)
منحول
- منحول
- ویژگی سخن یا شعری که به دروغ به خود نسبت بدهند
