معنی منکوح
- منکوح((مَ))
- نکاح کرده، عقد زناشویی بسته
واژههای مرتبط با منکوح
منکوح
- منکوح
- زن کرده: مرد عقد زناشویی بسته نکاح کرده
منکوح
- منکوح
- مرد عروسی کرده. (ناظم الاطباء)
منکوس
- منکوس
- نگونسار، سرنگون، واژگونه، سرازیر شده
منکوب
- منکوب
- مصیبت دیده، دچار نکبت شده، رنج دیده، سختی کشیده
منکوحه
- منکوحه
- زنی که به عقد ازدواج دایم درآمده، نکاح کرده شده، عقد شده
منکوس
- منکوس
- دمر دمرو نگونسار نگونسار شده سرنگون، شکلی است از اشکال رمل
منکوحه
- منکوحه
- منکوحه در فارسی مونث منکوح: شوکرده: زن مونث منکوح زن عقد شده
منکوب
- منکوب
- سختی رسیده رنج دیده، ویران تباه، شکست یافته رنج رسیده دچار نکبت شده: (و امروز که زمانه داده خود باز ستد و چرخ در بخشیده خود رجوع روا داشت در زمره منکوبان آمده ام و از این نوع بجربت بیافته) (کلیله. مصحح مینوی 252)، مغلوب
منکوس
- منکوس
- نگونسار شده، سرنگون، شکلی است از اشکال رمل
