معنی منقله
- منقله((مَ قَ لَ یا لِ))
- جای زغال، انگشت دان
واژههای مرتبط با منقله
منقله
- منقله
- بر گرفته از منقل: انگشتدان زغالدان کلک جای زغال انگشت دان
منقله
- منقله
- ابزاری که بدان آتش و یا هر چیزی را نقل دهند. (ناظم الاطباء). آلت نقل. ج، مناقل. (از اقرب الموارد) (المنجد)
منقله
- منقله
- به معنی انگشت دان و زغال دان باشد. (برهان) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). مجمر. (غیاث). امروزه منَقَل گویند و مَنقَلَه در عربی، به معنی منزل و فرودآمدنگاه آمده و به معنی آتشدان خاص فارسی است. (از حاشیۀ برهان چ معین) : در صدر مجلس منقله ای نهاده. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 334)
دنقله
- دنقله
- لاتینی تازی گشته سارآبی درغه (این واژه پارسی را طرقه می نویسد) از پرندگان
منقلع
- منقلع
- برکنده، از بن کنده شده
منگله
- منگله
- منگوله، در علم زیست شناسی ترۀ دشتی،
برای مِثال گشت پرمنگله همه لب کشت / داد در این جهان نشان بهشت (ابوشکور - شاعران بی دیوان - ۸۴)
منقلب
- منقلب
- برگشته، به هم خورده، حال به حال شده، آشفته
مناقله
- مناقله
- با یکدیگر سخن گفتن، برای یکدیگر حکایت و روایت آوردن
مصقله
- مصقله
- ابزاری که با آن زنگ چیزی را بگیرند و آن را جلا دهند، مصقل
