معنی منزوی
- منزوی((مُ زَ))
- گوشه نشین، گوشه گیر
واژههای مرتبط با منزوی
منزوی
- منزوی
- گوشه گیر با خویش، پوشیده در پوست کشیده آنکه از مردم کناره گیرد و گوشه گزیند گوشه نشین معتزل، مستور: (سر خدا که در تتق غیب منزوی است مستانه اش نقاب ز رخسار بر کشیم) (حافظ. 259)
منزوی
- منزوی
- کسی که از مردم دوری گزیند و در گوشه ای بنشیند، گوشه گیر، گوشه نشین
منزوی
- منزوی
- Cloistered
منزوی
- منزوی
- isolado
منزوی
- منزوی
- odosobniony
منزوی
- منزوی
- уединённый
منزوی
- منزوی
- відокремлений
منزوی
- منزوی
- afgezonderd
منزوی
- منزوی
- abgeschieden
