معنی مناقض
- مناقض
- شکننده، نقض کننده، مخالف، ضد، نقیض
واژههای مرتبط با مناقض
مناقض
- مناقض
- شکننده
مخالف، ضد
مناقض
- مناقض
- در شکننده، نا سازگار شکننده نقض کننده، مخالف، ضد نقیض
مناقض
- مناقض
- شکننده و مخالف. (غیاث) (آنندراج). نقیض. بر ضد. مخالف. برعکس. (از ناظم الاطباء). نقض کننده: مناقضه و تناقض در شعر و سایر کلام آن است که معنی دوم مناقض و منافی معنی اول باشد. (المعجم چ دانشگاه ص 289). یاد دارم که یکی مدعی در این بیت بر قول من اعتراض کرد و گفت... آنچه تو گفتی مناقض آن است. (گلستان). این تقسیم مناقض آن نیست که غیرت خاص محب را بود. (مصباح الهدایه چ همایی ص 414). رجوع به منقضه شود
تناقض
- تناقض
- با هم ضد و نقیض بودن عهد شکستن، ضد یکدیگر شدن
مناقص
- مناقص
- منقصت ها، کمی و کاستی ها، جمعِ واژۀ منقصت
متناقض
- متناقض
- چیزی که مخالف و ضد دیگری باشد، دارای تناقض
منتقض
- منتقض
- ویژگی هر چیز باز شده مانند ریسمانی که تاب آن باز شده
مناقضه
- مناقضه
- گفتن حرفی که خلاف گفتۀ اولی خود شخص باشد، خلاف گویی کردن
تناقض
- تناقض
- با هم ضدونقیض بودن، مخالف بودن چیزی با چیزی، ضد یکدیگر بودن، در علم منطق قضیه ای که قضیۀ دیگر را باطل کند مانند شب وروز
