معنی مناضلت
- مناضلت((مُ ض یا ضَ لَ))
- نبرد کردن با هم، تیر به هم انداختن
واژههای مرتبط با مناضلت
مناضلت
- مناضلت
- در تیراندازی مقابله کردن و دفاع کردن، مجادله کردن
مناضلت
- مناضلت
- نبرد کردن با هم تیر بهم انداختن: (و تا یک تیر در جعبه امکان دارند از مناضلت و مطاولت خصم عنان نپیچند) (مرزبان نامه. . 1317 ص 92)
مناضلت
- مناضلت
- تیراندازی کردن به هم و نبرد در تیراندازی. مناضله: تا یک تیر در جعبۀ امکان دارند از مناضلت و مطاولت خصم عنان نپیچند. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 90). هر تیر نزاع که ما هر دو را در ترکش طبیعت سرکش بود در آن مناضلت به یکدیگر انداختیم. (مرزبان نامه چ قزوینی چ افست ص 281) ، دفاع. مدافعه: ناصرالدین به ملک نوح نامه بنوشت و در تقریر خیانت ابن عزیز و میل او به جانب ابوعلی و مناضلت از جهت او و اتحاد ایشان... انها کرد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 170). رجوع به مناضله و مناضله شود
منازلت
- منازلت
- با هم پیکار کردن، در میدان با حریف جنگیدن
مناولت
- مناولت
- عطا کردن، بخشش کردن، چیزی به یکدیگر دادن و گرفتن
مناقلت
- مناقلت
- با یکدیگر سخن گفتن
مناضله
- مناضله
- تیر اندازی، پوزشخواهی نبرد کردن با هم تیر بهم انداختن: (و تا یک تیر در جعبه امکان دارند از مناضلت و مطاولت خصم عنان نپیچند) (مرزبان نامه. . 1317 ص 92)
منازلت
- منازلت
- فرود آمدن برای مقابله و مقاتله، جنگیدن، مقابله و مقاتله
مناولت
- مناولت
- عطا کردن عطا بخشیدن، عطا بخشش
