معنی ملائک
- ملائک((مَ ئِ))
- جمع ملک، فرشتگان، ملائکه
واژههای مرتبط با ملائک
ملائک
- ملائک
- مَلَک ها، فِرِشتِه ها، موجوداتی آسمانی و غیر قابل رؤیت که مامور اجرای اوامر الهی است و مرتکب گناه نمی شود، جمعِ واژۀ مَلَک
ملائک
- ملائک
- ملایک درفارسی:، جمع ملاک، فرشتگان جمع ملک و ملاک و ملائک فرشتگان: (دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند) (حافظ. 124)
ملائک
- ملائک
- جَمعِ واژۀ مَلَک. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). جَمعِ واژۀ مَلَک و مَلأک. (از اقرب الموارد). رجوع به ملایک و ملک و مَلأک شود
ملائم
- ملائم
- موافق مناسب: (... و انبساطی فزوده که خرد آنرا موافق مکاتبت نشمرد و ملایم مراسلت نداند
ملائکه
- ملائکه
- ملایکه و ملائکه در فارسی، جمع ملاک، فرشتگان پیغام ها جمع ملک و ملائک فرشتگان: ( ... و ملایکه باستماع مجلس مبادرت نمودند) (جوامع الحکایات 76: 1) توضیح در فارسی گاه بجای مفرد آید
ملایک
- ملایک
- جمع ملک و ملاک و ملائک فرشتگان: (دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند) (حافظ. 124) فرشتگان، ملائک
ملائکه
- ملائکه
- جمع مَلَک، فرشتگان، ملائک
ملایک
- ملایک
- جمع ملک، فرشتگان
مسائک
- مسائک
- جَمعِ واژۀ مَساکه. (ناظم الاطباء). رجوع به مساکه شود