معنی مقرمط
- مقرمط((مُ قَ مَ))
- تنگ و باریک نوشته شده، نوعی خط که در آن کلمات ریز و باریک و نزدیک هم نویسند
واژههای مرتبط با مقرمط
مقرمط
- مقرمط
- در خوشنویسی، نوشتۀ باریک و ریز و نزدیک به هم
مقرمط
- مقرمط
- کوته گام، ریز نویس گام کوتاه، ریز نوشته قدم کوتاه بردا شته، در هم و باریک و نزدیک هم نوشته: (و منشور برسه دسته کاغذ بخط من مقرمط نبشته شد) (بیهقی. فض. 148)، نوعی خط که در آن کلمات ریز و باریک و نزدیک بهم نویسند. کسی که قدم کوتاه بردارد، آنکه مقرمط نویسد
مقرمط
- مقرمط
- کسی که قدم کوتاه بر دارد، آنکه مقرمط نویسد
مقرمط
- مقرمط
- حروف تنگ نبشته. (حبیش تفلیسی). خط باریک و تنگ. (زمخشری). نبشتۀ درهم و باریک و پهلوی هم نوشته. (ناظم الاطباء). نوعی کتابت ریزو نازک. (تاریخ بغداد ج 9 ص 326). خطی تنگاتنگ. خطی که کلمات و حروف آن نزدیک به یکدیگر نوشته شده باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : منشور بر سه دسته کاغذ به خط من مقرمط نبشته شد و آن را پیش امیر برد. (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 148). آخرین قصه طوماری بود افزون از صد خط مقرمط و خادمی خاص آمده تا یله کند تا بیش کار نکند. (تاریخ بیهقی، ایضاً ص 656).
- مقرمط نوشتن، خط باریک و درهم نوشتن و سطرهای آن رابه هم نزدیک کردن. (ناظم الاطباء)
مقرمه
- مقرمه
- پارچۀ رنگین منقَّش که بر روی فرش یا بستر می کشیده اند، بسترآهنگ، روفرشی
مقرمه
- مقرمه
- پارچه منقشی که بر روی فرش یا بستر کشند، روفرشی، بستر آهنگ: (... مقرمه ای داشت مذهب سخت نیکو بر روی نهالی افگنده) (سیاست نامه. چا. اقبال 102)
مقرمه
- مقرمه
- چادرشب، پارچه رنگین و منقش
مسرمط
- مسرمط
- جمل مسرمط، شتر درازهیکل. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). سرمط. سرامط. سرومط
مشرمط
- مشرمط
- جامۀ پاره پاره. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)