معنی معنی گزار
- معنی گزار((~. گُ))
- تأویل کننده، شرح دهنده
واژههای مرتبط با معنی گزار
معنی گزار
- معنی گزار
- شرح دهنده، تفسیر کننده
معنی گزار
- معنی گزار
- زند گر چمگزار تاویل کننده شرح دهنده: (نفس وصی نیز بی مثل تنزیل رسول معنی گزار نیست) (جامع الحکمتین. 202)
معنی گستر
- معنی گستر
- از صفات شاعران است. (مجموعۀ مترادفات، ص 220). آنکه معنی گسترد. آنکه معانی عالی و بکر رواج دهد
معنی شکار
- معنی شکار
- آنکه صید معنی کند. (آنندراج). آنکه معانی و مضامین خوب و عالی ابداع کند:
بال پروانۀ ترا هرچند صائب بسته اند
شکر ﷲ خاطر معنی شکارت داده اند.
صائب (از آنندراج)
معنی دار
- معنی دار
- چمیک چمدار مانکدار آرشدار دارای معنی دارنده مفهوم (چون سخن معنی دار مردم گوید) (جامع الحکمتین. 120)، حاکی از مفهومی خاص (استهزاء و توهین فهم مطلب و غیره) : (لبخند معنی دار) (با حرکت معنی داری سر بزیر افکند)
معنی دار
- معنی دار
- دارای معنی، دارنده مفهوم، حاکی از مفهومی خاص (استهزاء، توهین، فهم مطلب و غیره)
معنی دار
- معنی دار
- دارای معنی و مفهوم، سخن یا اشاره ای که مفهومی خاص داشته باشد
معنی دار
- معنی دار
- بامعنی. دارندۀ معنی. دارای مفهوم: چون سخن معنی دار مردم گوید... (جامعالحکمتین ص 120) ، خردمندانه. عاقلانه. خردپسند. معقول:
و آنکه او خود کرده باشد باز چون ویران کند
خوب کرده زشت کردن کار معنی دار نیست.
ناصرخسرو.
، به کنایه، حاکی از غرض و نیتی همچون استهزاء و توهین و سرزنش و جز آن: نگاه معنی دار. لبخند معنی دار